در سال ۲۰۲۴، روند پذیرش در رشته پزشکی در دانشگاه‌های معتبر جهان با تغییراتی همراه بوده است. بسیاری از دانشگاه‌ها، به‌ویژه در ایالات متحده و اروپا، به‌منظور افزایش تنوع و شایستگی‌های متقاضیان، معیارهای پذیرش خود را به‌روزرسانی کرده‌اند. برخی از این دانشگاه‌ها، به‌جای تمرکز صرف بر نمرات آزمون‌های استاندارد مانند MCAT، به مهارت‌های بین‌فردی، تجربه‌های داوطلبانه و فعالیت‌های فوق‌برنامه نیز توجه بیشتری دارند.

همچنین، با توجه به پیشرفت‌های فناوری و دیجیتالی شدن فرآیندهای آموزشی، بسیاری از دانشگاه‌ها دوره‌های پزشکی آنلاین یا ترکیبی (ترکیب آموزش حضوری و آنلاین) را ارائه می‌دهند. این تغییرات به‌ویژه برای دانشجویان بین‌المللی که به‌دنبال تحصیل در خارج از کشور هستند، فرصت‌های جدیدی فراهم کرده است. با این حال، رقابت برای پذیرش در رشته پزشکی همچنان بالا است و متقاضیان باید با دقت و آمادگی کامل به فرآیند پذیرش بپردازند.

مراحل اپلای برای رشته پزشکی

مراحل اپلای برای رشته پزشکی ممکن است بسته به کشور و دانشگاه متفاوت باشد، اما به طور کلی مراحل زیر برای پذیرش در دانشگاه‌های پزشکی معتبر جهانی معمولاً به این صورت است:

1. تحقیق و انتخاب دانشگاه‌ها:
   • شروع به تحقیق در مورد دانشگاه‌های مختلف پزشکی و برنامه‌های تحصیلی آن‌ها.
   • بررسی شرایط پذیرش، مدارک مورد نیاز، و آزمون‌های ورودی مختلف.
   • مقایسه هزینه‌ها و بورسیه‌های موجود برای دانشجویان بین‌المللی.
2. آماده‌سازی مدارک:
   • مدرک تحصیلی: بیشتر دانشگاه‌ها نیازمند مدرک کارشناسی در رشته‌های علوم پایه مانند زیست‌شناسی، شیمی و فیزیک هستند.
   • مدرک زبان: اثبات تسلط به زبان انگلیسی از طریق نمره‌ی قابل قبول در آزمون‌های IELTS یا TOEFL.
   • آزمون ورودی: برای پذیرش در اکثر دانشگاه‌ها، نیاز به نمرات بالا در آزمون‌هایی مانند MCAT در آمریکا، BMAT در انگلستان، یا سایر آزمون‌های ملی است.
   • توصیه‌نامه: معمولاً به دو یا سه توصیه‌نامه از اساتید یا کارفرمایان نیاز است.
   • انگیزه‌نامه: نوشتن انگیزه‌نامه‌ای قوی که توضیح دهد چرا شما مایل به تحصیل در رشته پزشکی هستید.
   • رزومه: شامل سوابق تحصیلی، تجربیات داوطلبانه، و دیگر فعالیت‌های مرتبط.
3. ثبت‌نام و ارسال درخواست:
   • ایجاد حساب کاربری در سایت دانشگاه‌ها و ارسال مدارک درخواست.
   • پر کردن فرم‌های آنلاین و پرداخت هزینه‌های درخواست (در صورت وجود).
   • برخی دانشگاه‌ها ممکن است نیاز به آزمون‌های خاص برای ورود به رشته پزشکی داشته باشند.
4. آزمون ورودی:
   • شرکت در آزمون‌های ورودی مانند MCAT یا BMAT، که معمولاً شامل مباحث علمی و در برخی موارد مهارت‌های تحلیلی و انتقادی می‌باشد.
5. مصاحبه:
   • در صورت قبولی در مراحل اول، معمولاً دانشگاه‌ها مصاحبه‌هایی را برگزار می‌کنند تا توانایی‌های ارتباطی، انگیزه‌ها و مهارت‌های بین‌فردی شما را ارزیابی کنند.
   • این مصاحبه‌ها ممکن است به صورت حضوری یا آنلاین برگزار شوند.
6. پذیرش نهایی و ویزا:
   • پس از قبولی، دانشگاه نامه پذیرش را ارسال می‌کند.
   • درخواست ویزای تحصیلی برای کشور مورد نظر.
   • برنامه‌ریزی برای نقل‌مکان، از جمله اسکان و بیمه‌نامه درمانی.
7. شروع تحصیل:
   • پس از انجام مراحل قانونی و آماده‌سازی‌های لازم، می‌توانید در ترم تحصیلی مربوطه شروع به تحصیل کنید.

هزینه‌های تحصیل پزشکی در کشورهای مختلف

مهم‌ ترین کشور ها برای تحصیل پزشکی

1. آلمان:
   • مزایا: دانشگاه‌های معتبر با شهریه پایین یا حتی رایگان، کیفیت بالای آموزش و تحقیقات پزشکی.
   • زبان تدریس: آلمانی (برای برنامه‌های انگلیسی: انگلیسی).
   • شهریه: دانشگاه‌های دولتی شهریه بسیار کمی دارند، معمولاً حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ یورو در هر ترم.
2. ایالات متحده آمریکا:
   • مزایا: دانشگاه‌های معتبر جهانی با امکانات پیشرفته، تحقیقاتی گسترده و بورسیه‌های متعدد.
   • زبان تدریس: انگلیسی.
   • شهریه: بین ۳۰,۰۰۰ تا ۵۰,۰۰۰ دلار در سال.
3. انگلستان:
   • مزایا: دانشگاه‌های بسیار معتبر و برنامه‌های پزشکی پیشرفته.
   • زبان تدریس: انگلیسی.
   • شهریه: ۱۲,۰۰۰ تا ۳۵,۰۰۰ پوند در سال.
4. کانادا:
   • مزایا: سیستم آموزشی با کیفیت، فرصت‌های کاری پس از فارغ‌التحصیلی، امکان کار پاره‌وقت برای دانشجویان.
   • زبان تدریس: انگلیسی.
   • شهریه: ۲۵,۰۰۰ تا ۵۰,۰۰۰ دلار کانادا در سال.
5. اتریش:
   • مزایا: شهریه‌های پایین و کیفیت بالای آموزش، به ویژه برای دانشجویان اتحادیه اروپا.
   • زبان تدریس: آلمانی (برای برنامه‌های انگلیسی: انگلیسی).
   • شهریه: حدود ۷۵۰ یورو در هر ترم برای دانشجویان غیراروپایی.
6. مجارستان:
   • مزایا: شهریه مناسب و آموزش به زبان انگلیسی در دانشگاه‌های معتبر.
   • زبان تدریس: انگلیسی.
   • شهریه: ۱۶,۰۰۰ تا ۱۹,۰۰۰ یورو در سال.
7. روسیه:
   • مزایا: شهریه‌های پایین و برنامه‌های پزشکی به زبان انگلیسی.
   • زبان تدریس: روسی (برای برنامه‌های انگلیسی: انگلیسی).
   • شهریه: ۶,۰۰۰ تا ۸,۰۰۰ یورو در سال.
8. چین:
   • مزایا: تحصیل پزشکی به زبان انگلیسی با شهریه مقرون به صرفه و سیستم بهداشتی پیشرفته.
   • زبان تدریس: انگلیسی.
   • شهریه: ۴,۰۰۰ تا ۶,۰۰۰ دلار در سال.
9. هند:
   • مزایا: هزینه‌های پایین و سیستم بهداشت پیشرفته.
   • زبان تدریس: انگلیسی.
   • شهریه: ۲۵,۰۰۰ تا ۵۰,۰۰۰ دلار برای کل دوره.
10. برزیل:

• مزایا: سیستم بهداشتی پیشرفته و شهریه‌های مقرون به صرفه.
• زبان تدریس: پرتغالی (برای برنامه‌های انگلیسی: انگلیسی).
• شهریه: برخی از دانشگاه‌ها شهریه‌ای دریافت نمی‌کنند یا هزینه‌های بسیار کمی دارند.

گرایش‌ های پزشکی در خارج از کشور

• پزشکی عمومی
• جراحی
• پزشکی داخلی
• پزشکی کودکان
• پزشکی زنان و زایمان
• بیهوشی
• پزشکی اورژانس
• روان‌پزشکی
• پزشکی اعصاب
• پزشکی پوست
• پزشکی چشم
• پزشکی قلب
• رادیولوژی
• پزشکی توان‌بخشی
• پزشکی ورزشی
• پزشکی قانونی
• ایمونولوژی
• پزشکی داروسازی
• پزشکی باستان‌شناسی
• پزشکی حشرات‌شناسی

بورسیه پزشکی در خارج از کشور

تحصیل در رشته پزشکی در خارج از کشور می‌تواند هزینه‌های بالایی داشته باشد. برای کاهش این هزینه‌ها، بسیاری از دانشگاه‌ها و مؤسسات بورسیه‌های تحصیلی ارائه می‌دهند. این بورسیه‌ها می‌توانند تمام یا بخشی از هزینه‌های تحصیل و زندگی را پوشش دهند.

انواع بورسیه‌های پزشکی:

1. بورسیه‌های فول‌فاند (Full-Funded): این بورسیه‌ها تمام هزینه‌های تحصیل، زندگی، بیمه و سایر مخارج را پوشش می‌دهند. به‌عنوان مثال، برنامه فول‌برایت در ایالات متحده آمریکا و بورسیه‌های Chevening در بریتانیا از این دسته هستند.
2. بورسیه‌های جزئی (Partial-Funded): این بورسیه‌ها بخشی از هزینه‌ها را تأمین می‌کنند و ممکن است شامل شهریه یا هزینه‌های زندگی باشند.

شرایط عمومی دریافت بورسیه پزشکی:

• برتری علمی: داشتن معدل بالا و نمرات ممتاز در دروس مرتبط.
• تسلط به زبان: معمولاً نیاز به مدرک زبان انگلیسی مانند آیلتس یا تافل است.
• توصیه‌نامه: نامه‌های توصیه از اساتید یا کارفرمایان معتبر.
• انگیزه‌نامه: بیانیه‌ای که اهداف و دلایل تمایل به تحصیل در رشته پزشکی را توضیح می‌دهد.

برخی از بورسیه‌های معتبر پزشکی در خارج از کشور:

• بورسیه‌های Chevening (بریتانیا): این برنامه توسط دولت بریتانیا برای دانشجویان بین‌المللی ارائه می‌شود و تمام هزینه‌های تحصیل و زندگی را پوشش می‌دهد.
• بورسیه‌های DAAD (آلمان): بورسیه‌های تحصیلات تکمیلی برای دانشجویان بین‌المللی که در دانشگاه‌های آلمان تحصیل می‌کنند.
• بورسیه‌های Vanier (کانادا): این برنامه برای دانشجویان دکترا در زمینه‌های بهداشت و علوم پزشکی ارائه می‌شود.

10 دانشگاه برتر پزشکی در خارج از کشور

در اینجا 10 دانشگاه برتر پزشکی در خارج از کشور که به‌دلیل کیفیت بالای آموزش و تحقیق در رشته پزشکی شناخته‌شده‌اند، آورده شده است:

1. دانشگاه هاروارد (Harvard University) – ایالات متحده
   • دانشگاه هاروارد یکی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان در زمینه پزشکی است و برنامه‌های پزشکی پیشرفته و تحقیقات علمی برجسته‌ای را ارائه می‌دهد.
2. دانشگاه استنفورد (Stanford University) – ایالات متحده
   • استنفورد به‌خاطر نوآوری‌های پزشکی و تمرکز بر تحقیقات پزشکی و درمان‌های نوین مشهور است.
3. دانشگاه آکسفورد (University of Oxford) – انگلستان
   • آکسفورد در زمینه پزشکی و علوم بهداشتی جهانی‌ترین دانشگاه‌ها را داراست و آموزش‌های پزشکی با کیفیت بالا ارائه می‌دهد.
4. دانشگاه کمبریج (University of Cambridge) – انگلستان
   • دانشگاه کمبریج با ارائه برنامه‌های تخصصی پزشکی و تحقیقاتی معتبر، یکی از برترین مقاصد تحصیلی برای پزشکی است.
5. دانشگاه جان هاپکینز (Johns Hopkins University) – ایالات متحده
   • دانشگاه جان هاپکینز در تحقیقات پزشکی و آموزش علوم پزشکی پیشرفته در جهان شهرت دارد.
6. دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو (University of California, San Francisco) – ایالات متحده
   • این دانشگاه در آموزش و تحقیقات پزشکی و بهداشت عمومی برجسته است و برنامه‌های تخصصی پزشکی بسیار معتبر دارد.
7. دانشگاه کینگ (King’s College London) – انگلستان
   • دانشگاه کینگ لندن در زمینه‌های مختلف پزشکی، از جمله پزشکی عمومی، جراحی و روان‌پزشکی، بسیار معتبر است.
8. دانشگاه ملی سنگاپور (National University of Singapore) – سنگاپور
   • این دانشگاه یکی از بهترین دانشگاه‌ها در آسیا در زمینه پزشکی و علوم بهداشتی است و برنامه‌های بین‌المللی برجسته‌ای ارائه می‌دهد.
9. دانشگاه تورنتو (University of Toronto) – کانادا
   • دانشگاه تورنتو به‌خاطر کیفیت بالای برنامه‌های پزشکی و تحقیقاتی پیشرفته شناخته‌شده است و یکی از بهترین گزینه‌ها برای تحصیل در پزشکی در آمریکای شمالی است.
10. دانشگاه ملبورن (University of Melbourne) – استرالیا

• دانشگاه ملبورن به‌عنوان یکی از بهترین دانشگاه‌های استرالیا در زمینه پزشکی و تحقیقات پزشکی شناخته می‌شود و برنامه‌های پزشکی معتبر و پیشرفته‌ای دارد.

اخذ ویزا برای اپلای رشته پزشکی در خارج از کشور

برای تحصیل در رشته پزشکی در خارج از کشور، اخذ ویزای دانشجویی ضروری است. مراحل کلی برای دریافت این ویزا به شرح زیر است:

1. انتخاب دانشگاه و رشته: ابتدا باید دانشگاه و رشته مورد نظر خود را انتخاب کنید و از شرایط پذیرش آن مطلع شوید.
2. درخواست پذیرش: پس از اطمینان از شرایط پذیرش، باید درخواست پذیرش را به دانشگاه مورد نظر ارسال کنید.
3. دریافت نامه پذیرش: پس از پذیرش، دانشگاه نامه‌ای رسمی مبنی بر پذیرش شما ارسال می‌کند که برای درخواست ویزا مورد نیاز است.
4. آماده‌سازی مدارک مورد نیاز برای ویزا: این مدارک ممکن است شامل پاسپورت معتبر، عکس پرسنلی، نامه پذیرش دانشگاه، مدارک مالی برای اثبات توانایی تأمین هزینه‌های تحصیل و زندگی، و مدارک زبان (مانند آیلتس یا تافل) باشد.
5. درخواست ویزای دانشجویی: با آماده‌سازی مدارک، باید درخواست ویزای دانشجویی را به سفارت یا کنسولگری کشور مقصد ارسال کنید.
6. مصاحبه ویزا: ممکن است نیاز به حضور در مصاحبه ویزا برای تأیید اطلاعات و اهداف تحصیلی خود داشته باشید.
7. دریافت ویزا: پس از تأیید درخواست، ویزای دانشجویی صادر می‌شود که به شما اجازه می‌دهد در کشور مقصد تحصیل کنید.

مدارک مورد نیاز برای اپلای پزشکی در خارج از کشور

مدارک مورد نیاز برای اپلای رشته پزشکی در خارج از کشور بسته به کشور و دانشگاه مقصد متفاوت است. با این حال، به‌طور کلی، مدارک زیر برای پذیرش در برنامه‌های پزشکی بین‌المللی مورد نیاز است:

1. مدرک تحصیلی

• مدرک دیپلم: برای برنامه‌های پیش‌دانشگاهی یا کارشناسی پزشکی (در صورتی که از ابتدا پزشکی را شروع کنید).
• مدرک کارشناسی: برای متقاضیان پذیرش در دوره‌های دکترای پزشکی (برای کشورهایی که دوره پزشکی به‌طور مستقیم بعد از دبیرستان شروع نمی‌شود).

2. مدارک زبان

• مدرک زبان: اغلب دانشگاه‌ها برای پذیرش در رشته پزشکی نیاز به مدرک زبان انگلیسی دارند. مهم‌ترین آزمون‌ها عبارتند از:
  • آیلتس (IELTS): معمولاً نمره‌ی ۶.۵ تا ۷ مورد نیاز است.
  • تافل (TOEFL): نمره‌ی ۹۰ تا ۱۰۰ در آزمون اینترنتی (iBT).
  • PTE Academic: نمره‌ی ۵۵ تا ۷۰.
• مدارک زبان محلی: در صورتی که زبان تدریس در کشور مقصد غیرانگلیسی باشد، ممکن است نیاز به تسلط به زبان آن کشور داشته باشید.

3. نامه پذیرش از دانشگاه

• پس از ارسال درخواست، دانشگاه یک نامه پذیرش صادر می‌کند که برای درخواست ویزا و دیگر مراحل ضروری است.

4. رزومه یا CV

• شامل سوابق تحصیلی، تجربیات کارآموزی، کار داوطلبانه و هرگونه فعالیت‌های مرتبط با پزشکی یا بهداشت.

5. انگیزه‌نامه (SOP)

• یک نامه رسمی که در آن دلایل خود را برای انتخاب رشته پزشکی و دانشگاه مورد نظر توضیح می‌دهید.

6. توصیه‌نامه

• معمولاً به دو یا سه توصیه‌نامه از اساتید یا کارفرمایان نیاز است که توانایی‌ها و قابلیت‌های علمی و شخصی شما را تأیید کنند.

7. مدارک مالی

• اثبات توانایی مالی برای تأمین هزینه‌های تحصیل و زندگی در کشور مقصد. این مدارک می‌تواند شامل:
  • گزارش بانکی: گواهی‌نامه‌ای که نشان دهد شما یا والدینتان توانایی پرداخت هزینه‌ها را دارید.
  • گواهی بورسیه (در صورت داشتن بورسیه): گواهی‌نامه تأمین مالی از بورسیه یا حمایت مالی دیگر.

8. پاسپورت معتبر

• پاسپورت شما باید حداقل برای ۶ ماه پس از تاریخ درخواست ویزا معتبر باشد.

9. مدارک پزشکی

• برخی دانشگاه‌ها ممکن است نیاز به مدارک پزشکی برای اثبات سلامت جسمی و روانی شما داشته باشند. این می‌تواند شامل آزمایش‌های پزشکی، واکسن‌ها یا تأییدیه‌های پزشکی باشد.

10. آزمون ورودی (در صورت نیاز)

• بسته به دانشگاه و کشور مقصد، ممکن است نیاز به شرکت در آزمون‌های ورودی مانند:
  • MCAT (برای دانشگاه‌های ایالات متحده و برخی کشورها)
  • BMAT یا UKCAT (برای پذیرش در دانشگاه‌های بریتانیا)
  • یا آزمون‌های خاص دانشگاه‌های دیگر.

11. عکس پرسنلی

• معمولاً عکس‌های پاسپورتی که باید طبق استانداردهای خاص دانشگاه یا سفارت گرفته شود.

12. ویزا

• پس از دریافت نامه پذیرش و آماده کردن مدارک، برای درخواست ویزای دانشجویی باید اقدام کنید.

طول دوره پزشکی در کشورهای مختلف

در اینجا جدول به‌روزشده طول دوره پزشکی در کشورهای مختلف شامل کشورهای بیشتری آمده است:

این جدول شامل کشورهای بیشتری است و طول دوره‌های پزشکی در این کشورها را به‌طور خلاصه نمایش می‌دهد. توجه داشته باشید که طول دوره‌های پزشکی ممکن است بر اساس دانشگاه‌ها و برنامه‌های مختلف تغییر کند.

آزمون های ورودی پزشکی در کشورهای مختلف

در اینجا آزمون‌های ورودی پزشکی در کشورهای مختلف به‌طور متنی آمده است:

1. آلمان:
   برای پذیرش در رشته پزشکی در دانشگاه‌های آلمان، متقاضیان باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌ها شرکت کنند. این آزمون‌ها معمولاً شامل ارزیابی‌های علمی و مصاحبه‌های خاص هستند.
2. بریتانیا:
   دو آزمون ورودی اصلی برای تحصیل پزشکی در بریتانیا وجود دارد:
   • UKCAT (UK Clinical Aptitude Test): برای ارزیابی مهارت‌های بالینی و روان‌شناختی.
   • BMAT (BioMedical Admissions Test): برای ارزیابی توانمندی‌های علمی و منطقی در زمینه پزشکی.
3. ایتالیا:
   برای پذیرش در دانشگاه‌های پزشکی ایتالیا، متقاضیان باید در IMAT (International Medical Admissions Test) شرکت کنند.
4. ایالات متحده آمریکا:
   پذیرش در دانشکده‌های پزشکی آمریکا به‌طور معمول نیازمند شرکت در MCAT (Medical College Admission Test) است که یک آزمون استاندارد برای ارزیابی مهارت‌های علمی و تفکر انتقادی در زمینه پزشکی است.
5. کانادا:
   مشابه ایالات متحده، پذیرش در دانشکده‌های پزشکی کانادا نیز نیازمند شرکت در MCAT است.
6. استرالیا:
   دو آزمون اصلی برای پذیرش در دانشکده‌های پزشکی استرالیا عبارتند از:
   • UCAT (University Clinical Aptitude Test): که برای پذیرش در بسیاری از دانشگاه‌های استرالیا مورد نیاز است.
   • GAMSAT (Graduate Medical School Admissions Test): این آزمون برای متقاضیان تحصیل در دوره‌های پزشکی در مقطع تحصیلات تکمیلی است.
7. آیرلند:
   برای پذیرش در دانشگاه‌های پزشکی آیرلند، متقاضیان باید در HPAT (Health Professions Admission Test) شرکت کنند.
8. فرانسه:
   متقاضیان باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌های پزشکی فرانسه شرکت کنند که شامل ارزیابی‌های علمی و مصاحبه‌های خاص است.
9. مجارستان:
   مشابه فرانسه، متقاضیان برای پذیرش در دانشگاه‌های پزشکی مجارستان باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌ها که شامل ارزیابی‌های علمی و مصاحبه است شرکت کنند.
10. روسیه:
    برای پذیرش در دانشگاه‌های پزشکی روسیه نیز، متقاضیان باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌ها شرکت کنند که معمولاً شامل ارزیابی‌های علمی و مصاحبه‌های شخصی است.

بازار کار پزشکی در خارج از کشور

بازار کار پزشکی در خارج از کشور یکی از حوزه‌های پرسود و با تقاضای بالا است، به ویژه در کشورهای توسعه‌یافته که سیستم‌های بهداشتی پیشرفته دارند. این بخش از بازار کار به دلیل نیاز به خدمات پزشکی با کیفیت و تخصص‌های مختلف همواره در حال رشد است. در ادامه به‌طور مفصل‌تر به تقاضا، درآمد، مهاجرت، و مجوز کار در کشورهای مختلف پرداخته شده است:

1. تقاضا برای پزشکان در کشورهای مختلف:

• ایالات متحده:
  ایالات متحده به دلیل سیستم بهداشت و درمان پیشرفته و جمعیت زیاد، نیاز مستمر به پزشکان دارد. همچنین، در برخی ایالت‌ها، به‌ویژه در مناطق روستایی و کم‌جمعیت، کمبود پزشک وجود دارد که باعث افزایش تقاضا برای پزشکان در این مناطق می‌شود.
• بریتانیا:
  در بریتانیا، تقاضا برای پزشکان به‌ویژه در بخش عمومی و NHS بسیار بالا است. همچنین، با توجه به پیری جمعیت در این کشور، نیاز به متخصصین مانند پزشکان عمومی، جراحان، متخصصین قلب و اورژانس نیز رو به افزایش است.
• کانادا:
  در کانادا، با توجه به مهاجرت زیاد، تقاضا برای پزشکان در حال افزایش است. در مناطقی مانند انتاریو و بریتیش کلمبیا، پزشکان زیادی برای تأمین نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی مورد نیاز هستند.
• استرالیا:
  استرالیا به دلیل سیستم بهداشتی قوی و کمبود پزشکان در مناطق خاص، به ویژه در زمینه‌های جراحی، زنان و زایمان و پزشکی اورژانس، نیاز زیادی به پزشکان دارد.
• کشورهای اروپایی دیگر (آلمان، فرانسه، سوئد):
  در کشورهای اروپایی نیز به دلیل پیر شدن جمعیت و نیاز به خدمات بهداشتی، تقاضا برای پزشکان همچنان بالا است.

2. درآمد پزشکان در کشورهای مختلف:

• ایالات متحده:
  پزشکان در ایالات متحده یکی از بالاترین درآمدها را دارند. درآمد یک پزشک عمومی حدود ۲۰۰,۰۰۰ تا ۲۵۰,۰۰۰ دلار در سال است، در حالی که متخصصین می‌توانند درآمدهای بالاتر از ۳۰۰,۰۰۰ دلار در سال داشته باشند.
• بریتانیا:
  در بریتانیا، درآمد پزشکان بستگی به تجربه و تخصص دارد. پزشکان عمومی حدود ۵۰,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ پوند در سال می‌سازند، در حالی که متخصصین ممکن است درآمدی بین ۷۰,۰۰۰ تا ۱۲۰,۰۰۰ پوند در سال داشته باشند.
• کانادا:
  پزشکان در کانادا، به ویژه متخصصین، درآمد خوبی دارند. پزشکان عمومی حدود ۱۵۰,۰۰۰ تا ۲۲۰,۰۰۰ دلار کانادا در سال درآمد دارند، در حالی که متخصصین ممکن است بین ۲۵۰,۰۰۰ تا ۴۰۰,۰۰۰ دلار کانادا درآمد داشته باشند.
• استرالیا:
  درآمد پزشکان در استرالیا نیز بسته به تخصص متفاوت است. پزشکان عمومی در حدود ۱۰۰,۰۰۰ تا ۱۵۰,۰۰۰ دلار استرالیا در سال درآمد دارند، در حالی که متخصصین می‌توانند درآمدی حدود ۲۰۰,۰۰۰ تا ۴۰۰,۰۰۰ دلار استرالیا در سال داشته باشند.
• کشورهای اروپایی دیگر:
  در کشورهای اروپایی، درآمد پزشکان معمولاً بین ۵۰,۰۰۰ تا ۱۲۰,۰۰۰ یورو در سال است که بستگی به نوع تخصص و کشور مقصد دارد.

3. مهاجرت پزشکان به خارج از کشور:

• مهاجرت پزشکان به خارج از کشور معمولاً برای یافتن فرصت‌های شغلی بهتر، درآمد بالاتر یا شرایط کاری بهتر است. کشورهای توسعه‌یافته، مانند ایالات متحده، کانادا، استرالیا و بریتانیا، مقاصد محبوب برای مهاجرت پزشکان هستند.
• پزشکان باید برای مهاجرت به کشورهای دیگر مدارک خود را تأیید کنند و ممکن است نیاز به شرکت در آزمون‌های خاصی مانند USMLE (برای ایالات متحده)، AMC (برای استرالیا)، و PLAB (برای بریتانیا) داشته باشند.
• برخی کشورها همچنین برنامه‌های مهاجرتی ویژه برای جذب پزشکان دارند که می‌تواند شامل ویزاهای کاری یا ویزاهای ویژه برای متخصصین بهداشت باشد.

4. مجوز کار برای پزشکان در خارج از کشور:

• برای کار در بسیاری از کشورهای خارجی، پزشکان باید مجوز کار ویژه‌ای دریافت کنند. این مجوزها معمولاً به شرایط خاصی مانند تسلط به زبان، تأیید مدارک تحصیلی، و قبولی در آزمون‌های تخصصی وابسته است.
• به‌عنوان مثال، پزشکان برای کار در ایالات متحده باید در آزمون USMLE شرکت کنند و برای دریافت مجوز کار در بریتانیا باید در آزمون PLAB شرکت کنند.
• در کانادا، پزشکان باید در AMC (Australian Medical Council) یا معادل آن در کانادا شرکت کنند و مدارک خود را تأیید کنند.
• برخی کشورها مانند آلمان برای پزشکان بین‌المللی بورسیه‌های خاص یا برنامه‌های جذب متخصص ارائه می‌دهند که به پزشکان کمک می‌کند تا سریع‌تر مجوز کار دریافت کنند.

5. شرایط و چالش‌ها:

• زبان: تسلط به زبان رسمی کشور مقصد برای برقراری ارتباط با بیماران و همکاران ضروری است.
• رقابت: در بسیاری از کشورها رقابت برای کسب مجوز کار و پذیرش در بازار کار پزشکی بالا است، به ویژه در تخصص‌های پرطرفدار.
• هزینه‌های زندگی: در کشورهای با درآمد بالا، هزینه‌های زندگی نیز می‌تواند بالاتر باشد و پزشکان باید این عامل را در نظر بگیرند.

معادل سازی مدرک پزشکی ایران در سایر کشورها

معادل‌سازی مدرک پزشکی ایران در کشورهای مختلف معمولاً نیاز به گذراندن مراحلی خاص دارد که بسته به قوانین و الزامات هر کشور متفاوت است. در ادامه، به تفکیک کشورهای مختلف، مراحل و شرایط معادل‌سازی برای پزشکان ایرانی آورده شده است:

1. ایالات متحده آمریکا (US)

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی برای کار در ایالات متحده باید در آزمون USMLE (United States Medical Licensing Examination) شرکت کنند که شامل سه مرحله (Step 1, Step 2, Step 3) است.
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی از ECFMG (Educational Commission for Foreign Medical Graduates).
• کارآموزی: پس از قبولی در USMLE، پزشکان باید دوره کارآموزی (Internship) را در یک بیمارستان معتبر در آمریکا بگذرانند.
• زبان: تسلط به زبان انگلیسی ضروری است و باید مدرک TOEFL یا IELTS ارائه شود.

2. بریتانیا (UK)

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی باید در آزمون PLAB (Professional and Linguistic Assessments Board) شرکت کنند که به دو قسمت تقسیم می‌شود: PLAB 1 (آزمون نظری) و PLAB 2 (آزمون عملی).
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی توسط GMC (General Medical Council) در بریتانیا.
• کارآموزی: پزشکان باید دوره‌های Foundation Year 1 (F1) و Foundation Year 2 (F2) را در بریتانیا بگذرانند.
• زبان: تسلط به زبان انگلیسی و داشتن مدرک IELTS یا OET (Occupational English Test) الزامی است.

3. استرالیا

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی برای کار در استرالیا باید در آزمون AMC (Australian Medical Council) شرکت کنند.
• مدارک لازم: ارزیابی مدارک تحصیلی توسط AMC و EPIC (Educational Commission for Foreign Medical Graduates).
• کارآموزی: پس از گذراندن آزمون‌ها، پزشکان باید در برنامه Internship در استرالیا شرکت کنند.
• زبان: نیاز به مدرک IELTS برای اثبات تسلط به زبان انگلیسی است.

4. کانادا

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی باید در MCCEE (Medical Council of Canada Evaluating Examination) و بعد از آن در MCCQE (Medical Council of Canada Qualifying Examination) شرکت کنند.
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی توسط MCC (Medical Council of Canada).
• کارآموزی: پزشکان باید در دوره‌های Residency در کانادا شرکت کنند.
• زبان: تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی ضروری است و باید مدرک IELTS یا TEF (Test d’Évaluation de Français) ارائه شود.

5. آلمان

• آزمون ورودی: برای پزشکان ایرانی که مدرک پزشکی خود را از خارج از اتحادیه اروپا دریافت کرده‌اند، لازم است که در آزمون Ärztliche Prüfung (آزمون پزشکی) شرکت کنند.
• مدارک لازم: تأیید مدارک توسط ZAB (Central Office for Foreign Education) و ثبت‌نام در سازمان پزشکی ایالت مورد نظر.
• کارآموزی: پزشکان باید در دوره‌های کارآموزی و آموزش عملی تحت نظارت یک بیمارستان آلمانی قرار بگیرند.
• زبان: تسلط به زبان آلمانی (حداقل B2) ضروری است.

6. فرانسه

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی باید در آزمون‌های ورودی پزشکی کشور فرانسه که شامل آزمون‌های نظری و عملی می‌شود، شرکت کنند.
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی توسط Ordre des Médecins (سازمان پزشکی فرانسه).
• کارآموزی: پزشکان باید دوره‌های کارآموزی را در بیمارستان‌های فرانسه بگذرانند.
• زبان: تسلط به زبان فرانسه (حداقل B2) ضروری است.

7. مجارستان

• آزمون ورودی: متقاضیان باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌های پزشکی مجارستان شرکت کنند.
• مدارک لازم: ارزیابی مدارک تحصیلی توسط دانشگاه مجارستانی که در آن پذیرش می‌گیرند.
• کارآموزی: پزشکان باید در دوره‌های کارآموزی دانشگاهی مجارستان شرکت کنند.
• زبان: تسلط به زبان انگلیسی یا مجارستانی بسته به زبان برنامه تحصیلی.

8. روسیه

• آزمون ورودی: پزشکان باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌های پزشکی روسیه شرکت کنند.
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی توسط Federal Service for Supervision of Public Health.
• کارآموزی: دوره‌های کارآموزی در بیمارستان‌های روسیه الزامی است.
• زبان: برای پزشکانی که در برنامه‌های تحصیلی به زبان روسی شرکت می‌کنند، تسلط به زبان روسی الزامی است.

9. چین

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی باید در آزمون‌های ورودی دانشگاه‌های پزشکی چین شرکت کنند.
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی توسط China National Medical Examination Center.
• کارآموزی: دوره‌های کارآموزی در بیمارستان‌های چین الزامی است.
• زبان: تسلط به زبان چینی برای برنامه‌های تحصیلی به زبان چینی ضروری است.

10. هند

• آزمون ورودی: پزشکان ایرانی باید در FMGE (Foreign Medical Graduate Examination) شرکت کنند.
• مدارک لازم: تأیید مدارک تحصیلی توسط MCI (Medical Council of India).
• کارآموزی: پزشکان باید در دوره‌های Internship در بیمارستان‌های هند شرکت کنند.
• زبان: تسلط به زبان انگلیسی کافی است.

جدول میانگین درآمد پزشکان در برخی از کشورهای جهان

در ادامه، جدول میانگین درآمد سالانه پزشکان در برخی از کشورهای جهان ارائه شده است:

توجه: ارقام فوق به‌صورت تقریبی و بر اساس منابع مختلف ارائه شده است. این ارقام ممکن است با توجه به تخصص، تجربه، محل کار و سایر عوامل متغیر باشند.

سوالات متداول